Drewniany kij Yawara jest bronią, kórą bardzo łatwo można zastosować w samoobronie. Dlatego też chętnie bywa adoptowany przez różne systemy walki. Podstawowe techniki trzymania tej broni są bardzo podobne niezależnie od metody treningowej jaką praktykujemy.
Najpopularniejszą techniką jest uderzenie powierzchnią tetsui (pięść - młot). To najbardziej naturalny i wygodny chwyt pozwalający na operowanie bronią bez obawy o jej wypadnięcie z dłoni. Sciśnięta pięść mocno obejmuje drewniany kij yawara.
Ten sam chwyt stosujemy posługując się metalowym kubotanem.
Tetsui - długopis taktyczny.
Chwyt ten doskonale sprawdza się w samoobronie. Jest bardzo wygodny do blokowania akcji przeciwnika oraz do wykonywania ataków na wrażliwe punkty. Stosując go z łatwością możemy posługiwać się dwoma yawarami. Taki trening wspaniale poprawia naszą koordynację.
W niektórych yawarach gdzie jeden koniec zakończony jest płaską powierzchnią uderzenie możemy wspomagać poprzez nacisk kciukiem.
W taki sam sposób możemy ustabilizować metalowy kubotan. Ten rodzaj chwytu najczęściej służy do ataków z góry na dół.
Jeżeli yawara posiada dodatkowe ramie , które ustawione jest pod kątem 90 stopni w stosunku do ramienia głównego to w tym wypadku naczęściej w walce z dystansu atakujemy za pomocą powierzchni seiken.
W taki sam sposób możemy używać przyrządu do masażu tajskiego i akupresury.
Ippon ken. W tym przypadku uderzenie możliwe jest tylko jedną stroną. Koniec służący do zadawania ciosów trzymany jest pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym.
Uderzenie ippon ken za pomocą kubotanu. Płaską końcówkę broni trzymamy wewnątrz zaciśniętej dłoni. Zapobiega to przesunięciu broni podczas kontaktu z przeciwnikiem.
To uderzenie najczęściej wyprowadzane jest poziomo po lini prostej. Atakowana jest górna część korpusu, szyja lub głowa.
Są jeszcze inne rzadziej spotykane rodzaje trzymania yawary. Na przykład washide - palce uformowane w kształt dziobu orła. Tego rodzaju uderzenia wykonywane są na konkretne punkty i wymagają dużej precyzji.