Historia walki nożem jest stara jak historia ludzkości. Kiedy pierwsi ludzie zaczęli używać kamiennych noży z pewnością początkowo działali bardzo intuicyjnie. Jednak z biegiem czasu zaczęli wymyślać różne sposoby ataku tak aby wykorzystując element zaskoczenia szybko pokonać przeciwnika. Na przestrzeni wieków na wszystkich kontynentach rozwinięto wiele różniących się od siebie sposobów walki nożem.
Współcześnie większość szkół walki uczy jak bronić się przed atakiem nożem. Niektóre z nich uczą jak posługiwać się nożem kiedy napastnik jest również uzbrojony w nóż. A w innych kładzie się nacisk na obronę za pomocą wszelkich dostępnych przedmiotów aby odeprzeć atak nożownika.
Wprowadzenie do treningu tych wszystkich elementów wynika stąd, że wszyscy trafnie uważają nóż za najgroźniejsze narzędzie używane w walce ulicznej. Udane ataki na serce i tętnice najczęściej kończą się śmiercią a wiele cięć powoduje krwawienie i niezdolność do dalszej walki. Po walce w której użyty był nóż jeśli napadnięty w ogóle przeżyje zazwyczaj pozostają głebokie rany i poważne skaleczenia.
Bardzo ważnym jest, aby ćwiczenie podstawowych obron zawsze przebiegało równolegle z poznaniem ataków nożem. Pozwala to na lepsze zrozumienie trajektorii ruchu i podjęcie później najlepszych działań wynikających z ciosów napastnika.
Podczas treningu dobrą praktyką mającą na celu zminimalizowanie obrażeń w walce jest ćwiczenie z nożami o różnym kształcie i długości. Często noże o małym ostrzu są łatwe do ukrycia w dłoni przez co atak nimi jest trudniejszy do zablokowania.
Trening walki nożem składa się z wielu elementów. Między innymi z nauki ataków, obron i uników. Często techniki te łączone są w kombinacje, które po wielogodzinnym treningu wykonywane są automatycznie.
Trening początkującego polega na ćwiczeniach standartowym nożem jaki najczęściej spotykamy na co dzień. Zazwyczaj są to noże z drewna lub z tworzywa sztucznego czasami korzystamy również z noży wykonanych z metalu ale z bezpiecznymi krawędziami.
Dopiero po tym etapie można wprowadzić noże o innych kształtach, które wymuszają wykonanie techniki w odmienny sposób przez co wiedza i umiejętności ćwiczącego szybko wzrastają. Użycie takich noży powoduje również zastosowanie innej taktyki walki.
Bez względu no to jaki styl walki ćwiczymy lub jakim nożem się posługujemy, warto zapoznać się z techniką japońskiego krótkiego miecza wakizashi i noża tanto. Na przykładzie tych dwóch broni szybko możemy przyswoić specyfikę i niuanse podstawowych cięć.
Zaawansowani często ćwiczą prawdziwymi tanto i wakizashi. Jednak należy pamiętać, że broń ta tak jak japońska katana jest niesamowicie ostra i podczas ćwiczenia należy zachować dużą ostożność.
Bardzo rozwijający jest też trening krótkim dwustronnym nożem o długości podobnej do tradycyjnej yawary. Nóż taki doskonale nadaje się do walki w ciasnych pomieszczeniach. Umiejętność walki dwoma takimi nożami wydatnie zwiększa nasze szanse w walce przeciwko uzbrojonemu przeciwnikowi.
Posługiwanie się nożem Rodokan jest rozwinięciem poprzedniego sposobu walki. Techniki są bardzo podobne ale wykonywane cięcia są dłuższe a rany zadawane tą bronią głębsze.
Kerambit albo karambit - nóż charakteryzujący się odwróconą rękojeścią z otworem na palec, zapewniający pewny uchwyt. Ostrze o charakterystycznym kształcie określane jest często jako "szpon tygrysa". Noże tego rodzaju używa się w Indonezji na Malajach i Filipinach.
Trening podstawowy kerambitem obejmuje technikę walki jednym nożem. Jednak zaawansowani często trenują również dwoma nożami co wymaga doskonałej koordynacji.
Ważnym elementem treningu są ćwiczenia w ochraniaczach , które pozwalają na walkę w pełnym kontakcie. Należy jednak zwrócić uwagę na bezpieczeństwo a przede wszystkim na ochronę oczu i używać kasków z osłonami lub okularów ochronnych.
Trening walki nożem w tej formie nie ma nic wspólnego z treningiem sportowym mimo , że czasami przybiera formę walki sędziowanej. W codziennym życiu musimy pamiętać ,że nigdy nie należy wyciągać noża jeśli nasze życie nie jest zagrożone. Nóż to nie zabawka i czasami jeden nieskoordynowany ruch może nieopatrznie pozbawić kogoś życia.